Beti-berandu / beti-belu

beti-berandu / beti-belu. adj. Puntuala ez dena, sekula orduan iristen ez dena, beti berandu ibili ohi dena.

Egitura arraroko hitz-elkartea da beti-berandu (bizkaierazko hainbat lekutako beti-belu hitzaren gisakoa); adjetibo eran erabiltzen da, beti berandu ibili ohi denaren nortasuna adierazteko.