Hozkildu

hozkildu. 1) ad. Eguraldiaz-eta mintzatuz, freskatu.

hozkildu. 2) ad. Pertsonaz ari garela, pixka bat hoztu.

Hiztegietan ia agertzen ez den hitza da hozkildu, eta agertzen denean hozkia eman edo hortz-ikara eragitea (gaztelaniaz dentera) esanahia adierazteko erabiltzen dela diote. Gure eskualdean, ordea, beste esanahi batzuk ditu. Eguraldiaz-eta ari garenean hozkildu deitzen zaio eguraldia freskatzeari, hozkildu egin du, freskatu egin du, hoztu, baina ez gehiegi. Pertsonaz ari garela ere zentzu bera du: zerbait hoztu, pixka bat hoztu; esaterako: Kaleko terraza batean eserita egon eta hozkildu egin naiz. Hemen doa Sakabik eta Egañazpik egindako abesti batean hozkildu hitzaren adibide polita:

Udaberrian (Fox-trota) (Herrikoia )

Diska: Sakabi-Egañazpi Trikitilariak

Artista: Sakabi eta Egañazpi

Edizio urtea: 1975

Disketxea: Herri Gogoa

Udaberrian abiatu nintzen

dama gazte bat bilatzen

atia kox-kox jo nion baina

ez ziraden erantzuten.

Errespuesta eman eta gero

maitia zer nahi zenduke

zure gustua horrela bada

biok lo egingo genduke.

Zure aita tabernan dago

ama berriz sukaldian

hemen ataian egongo gera

hoiek lotara artian.

Atai aldian hotza egiten du

hozkildu egingo gera

nere mantia zabaltzen badet

biok tapatuko gera.

Zuk ere tira nik ere tira

apurtu egingo genduke

nere herrian mantak badaude

berriak diruan truke.

Atia ere tirrikiti-tarra

zakurra berriz zaunkaka

atiarena nik egingo det

zakurrak zeinek ixildu.

Zuk txakur hori ixildutzeko

eper bizia behar du

eper bizia harrapatzeko

mutil mantxua zera zu.

© 2005 Arteola - Valid XHTML