“Hobe da ez mugitzea? Ala bueltaka hastea? Gaztea nintzen eta oraindik ere banuen esperantza Sylvie leihora irteten ikusteko. Edo ez ustean, denda batetik ateratzean nirekin topo egiteko, aur...
“Baina baziren beste asko, otsoa maite zutenak. Hain zuzen ere, bat batekoa, basatia, hezigaitza eta bortitza zelako. Horiei izugarrizko desengainua ematen zien, eta penagarria zitzaien, otso...
Eroriaz dira hozkadak, gure aurpegietan, geroz eta arinago. Ohiturak hortza gabe uzten gaitu. Abrigo soila, arnasaren kiratsa dugu. Eta esperoa, denbora galduaren ertzak. Oinak zintzilik di...
Zure masailetatik zintzilik ziren azken beldur tantak zeharkatzeak, gau osoa eraman gintuen. Urpekariak, entregatua zuen azken saiakera, gonbito hondarretan nabigatzen. Zigarro hondarretan. Hurbilt...
Gabardinak ez du hiri oso bat ezkutatzen. Hala, beti, gizonak gure siluetetan erortzen gara. Eta kale bakartuetan, gauero bezala, joaten dena baino ez da geratzen. Itzuli garela esateko alde egiten...
Nostalgiak josi ditu egunsentian bizirik dirauten azken farolak. Haizeari dardara dario nire kale izkinetan, non kiratsak azala berritzen duen eta bideko estoldak bide diren. Ezpalez inguraturik, l...
Hutsuneak hartu du kalea, leihotik, dena da igandea. Zapaten arintasunak errua lausotuko balu, berriro atzera bueltan. Egunen pisua hatzetan pilatuz doa. Adokinek zimurtuz dirudite. Zigarro mentola...
Gu gara maldizioa. Nork lezake izan bibote lodi bat, beltza. Esperantza bezain beltza, haizeari bularra eskeiniaz, gure abizenek ere urratu ez gaitzaten. Inor horien bataila. Ibai izoztuez ez dute ...
Gutxi batzuk besterik ez ziren egiazkoak, baina eszenan ez dute ahotsik. Bide horituak itsaslabarraren hegoaldean. Betiereko giltzarrapoa zainak urratzen. Iada ezagutzen ez dituzun aurpegiak. &ldqu...